شب ادراری مشکل رایجی است که بسیاری از کودکان در سال های اولیه رشد خود با آن مواجه هستند. از نظر پزشکی به عنوان شب ادراری شبانه شناخته می شود، شب ادراری می تواند یک تجربه استرس زا و شرم آور برای کودک و والدینش باشد. تخمین زده می شود که تا 15 درصد از کودکان بالای 5 سال شب ادراری را تجربه می کنند. در این مقاله، علل شب ادراری در کودکان، گزینههای درمانی موجود و نحوه حمایت والدین از کودک خود را از طریق این تجربه بررسی خواهیم کرد.شما میتوانید صد ها بازی فکری در انواع و دسته های مختلفی مثل بازی های رومیزی و بازی های کارتی را از سایت بازی تحریر به راحتی خریداری نمایید.
شب ادراری عبارت است از ترشح غیرارادی ادرار در طول شب در حالی که کودک در خواب است. کودکانی که شب ادراری را تجربه می کنند، اغلب در هنگام خواب هیچ کنترلی بر مثانه خود ندارند. در حالی که شب ادراری در کودکان کوچکتر رایج است، اکثر کودکان در سن 6 یا 7 سالگی این عادت را ترک می کنند. اگر کودک شما بیش از این سن به خیس کردن تخت ادامه داد، مهم است که برای ارزیابی بیشتر با پزشک اطفال صحبت کنید.
علل شب ادراری در کودکان
علل متعددی برای شب ادراری در کودکان وجود دارد، از جمله:
ژنتیک: شب ادراری اغلب در خانواده ها رخ می دهد، و برخی مطالعات نشان داده اند که اگر هر دو والدین در کودکی شب ادراری داشته باشند، احتمال بروز آن بیشتر است.
ظرفیت مثانه کوچک: کودکانی که ظرفیت مثانه کمتری دارند ممکن است نتوانند ادرار خود را در طول شب نگه دارند، که منجر به شب ادراری می شود.
عدم تعادل هورمونی: هورمون آنتی دیورتیک (ADH) مسئول تنظیم میزان ادرار تولید شده توسط کلیه ها است. کودکانی که ADH کمتری تولید می کنند ممکن است در طول شب ادرار بیشتری تولید کنند که منجر به شب ادراری می شود.
یبوست: یبوست می تواند به مثانه فشار وارد کند و باعث شود که ادرار در طول شب به طور غیرارادی ترشح شود.
استرس عاطفی: کودکانی که استرس عاطفی یا اضطراب دارند ممکن است در نتیجه آشفتگی عاطفی شب ادراری را تجربه کنند.
گزینه های درمانی برای شب ادراری در کودکان
چندین گزینه درمانی برای کودکانی که شب ادراری دارند وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:
هشدارهای شب ادراری: اینها وسایلی هستند که برای بیدار کردن کودک در هنگام شروع به خیس کردن تخت طراحی شده اند. با گذشت زمان، کودک یاد می گیرد که احساس پر بودن مثانه را تشخیص دهد و قبل از اینکه تخت را خیس کند از خواب بیدار می شود.
داروها: داروهای خاصی مانند دسموپرسین را می توان برای کاهش میزان ادرار تولید شده توسط کلیه ها در طول شب استفاده کرد.
آموزش مثانه: آموزش مثانه شامل آموزش کودک برای تشخیص احساس پر بودن مثانه و نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی تر است.
تغییر سبک زندگی: تشویق کودک به نوشیدن آب فراوان در طول روز و استفاده منظم از حمام می تواند به کاهش دفعات شب ادراری کمک کند.
مشاوره: کودکانی که استرس عاطفی یا اضطراب را تجربه می کنند ممکن است از مشاوره یا درمان برای کمک به رفع احساسات خود بهره مند شوند.